تو مثل خاورمیانه‌ای؛
زیبا و ویران،
اما همیشه در آتش.
صلح با تو رؤیاست،
و عاشقی با تو،
سرنوشتی خونین دارد.
هر بار که نزدیکت می‌شوم،
مرگ را در چشمانم می‌بینم،
و چشم‌هایت
سایه‌ای از جنگ با خود دارند.
با اینکه می‌دانم
سفر به تو
بازگشتی ندارد،
باز هم دلم می‌خواهد
در ویرانه‌هایت
خانه‌ای بنا کنم.
خاورمیانه
به اشتراک بگذارید
بیشتر بخوانید....
نوشته های من
مدت موقت، اما بمان
همه آمده‌اند برای مدتی کوتاه،و زمان را مثل چمدانی نصفه،با خود می‌کشند،نه بازش می‌کنند، نه
یوری رشیدی
ژوئن 25, 2025
یه وقتایی آدم دل می‌بنده به چیزی که می‌دونه تهش خوب نیست؛ مثل یه عشق پر دردسر یا آدمی که پر از زخم و جنگه. با اینکه عقل می‌گه برو، دل می‌گه بمون. این متن دقیقاً حس همون دل‌بستگیِ دیوونه‌کننده‌ست. مثل اینه که بخوای تو دل یه ویرونی، واسه خودت خونه بسازی، فقط چون نمی‌تونی دوستش نداشته باشی.